ترکیب الکترود جوشکاری

الکترود جوش است a فلزمیله ای که در هنگام جوشکاری گاز یا جوش برقی در محل اتصال قطعه کار جوش ذوب شده و پر می شود. مواد الکترود معمولاً با مواد قطعه کار یکسان است.

در اینجا به این نکته پی می بریم که الکترود جوشکاری چگونه تشکیل شده است:

شکل 1 ساختار الکترود جوش Tianqiao

الکترود جوشکاری یک الکترود ذوب است که با روکش مخصوص جوشکاری قوس میله جوشکاری پوشانده شده است. از یک پوشش و یک هسته جوش تشکیل شده است.

هسته فلزی که توسط پوشش در میله جوش پوشانده شده است هسته جوشکاریبه هسته جوش به طور کلی یک سیم فولادی با طول و قطر مشخص است.

شکل 2 هسته الکترود جوش Tianqiao

دو عملکرد هسته

1. هدایت جریان جوشکاری و ایجاد قوس برای تبدیل انرژی الکتریکی به گرما.

2. هسته جوش به خودی خود به عنوان فلز پرکننده ذوب شده و با فلز پایه مایع ترکیب می شود و جوش ایجاد می کند. هنگام جوشکاری با الکترود ، فلز اصلی بخشی از کل فلز جوش را اشغال می کند. بنابراین ، ترکیب شیمیایی هسته جوش به طور مستقیم بر کیفیت جوش تأثیر می گذارد. بنابراین ، سیم فولادی مورد استفاده به عنوان هسته الکترود دارای نام تجاری و ترکیب جداگانه است.

پوشش الکترودبه لایه پوشش داده شده بر روی سطح هسته جوش اشاره دارد. این پوشش در فرآیند جوشکاری تجزیه شده و ذوب می شود تا گاز و سرباره ایجاد شود که در حفاظت مکانیکی ، تصفیه متالورژی و بهبود عملکرد فرآیند نقش دارند.

شکل 3 پوشش الکترود جوش Tianqiao

ترکیب پوشش شامل: مواد معدنی (مانند سنگ مرمر ، فلورسپات و غیره) ، فروآلیاژها و پودرهای فلزی (مانند فرومنگنز ، فروتیتانیوم و غیره) ، مواد آلی (مانند آرد چوب ، سلولز و غیره) ، محصولات شیمیایی (مانند دی اکسید تیتانیوم ، شیشه آب و غیره). روکش الکترود عامل مهمی در تعیین کیفیت جوش ها است.

عملکردهای اصلی پوشش در فرایند جوشکاری

1. بهبود ثبات احتراق قوس:

الکترود بدون روکش آسان نیست که قوس را مشتعل کند. حتی اگر مشتعل شود ، نمی تواند پایدار بسوزد.

2. محافظت از حوضچه جوش:

در حین فرایند جوشکاری ، اکسیژن ، نیتروژن و بخار آب موجود در هوا به درز جوش نفوذ می کند که تأثیر نامطلوبی بر روی درز جوش خواهد گذاشت. نه تنها تشکیل منافذ ، بلکه خواص مکانیکی جوش را کاهش داده و حتی باعث ایجاد ترک می شود. پس از ذوب شدن پوشش الکترود ، مقدار زیادی گاز تولید می کند که قوس و حوضچه مذاب را پوشش می دهد ، که باعث کاهش تعامل بین فلز مذاب و هوا می شود. هنگامی که جوش سرد می شود ، پوشش مذاب یک لایه سرباره ایجاد می کند که سطح جوش را می پوشاند ، از فلز جوش محافظت می کند و به آرامی آن را سرد می کند و احتمال تخلخل را کاهش می دهد.

سه ، برای اطمینان از جوش زدایی و گوگرد زدایی و ناخالصی های فسفر

اگرچه حفاظت در حین فرایند جوشکاری انجام می شود ، اما هنوز اجتناب ناپذیر است که مقدار کمی اکسیژن وارد استخر مذاب شود تا عناصر فلزی و آلیاژی را اکسید کرده ، عناصر آلیاژی را سوزانده و کیفیت جوش را کاهش دهد. بنابراین ، برای کاهش اکسیدهایی که وارد حوضچه مذاب شده اند ، لازم است یک عامل احیا کننده (مانند منگنز ، سیلیکون ، تیتانیوم ، آلومینیوم و ...) به پوشش الکترود اضافه شود.

4. عناصر آلیاژی را برای جوش تکمیل کنید:

با توجه به اثر درجه حرارت بالای قوس ، عناصر آلیاژی فلز جوش بخار می شوند و می سوزند که این امر باعث کاهش خواص مکانیکی جوش می شود. بنابراین ، لازم است عناصر آلیاژی مناسب را از طریق پوشش به جوش اضافه کنید تا تلفات سوخته عناصر آلیاژی را جبران کرده و خواص مکانیکی جوش را تضمین یا بهبود دهید. برای جوشکاری برخی از فولادهای آلیاژی ، همچنین لازم است که آلیاژ را از طریق پوشش به داخل جوش نفوذ کنید ، به طوری که فلز جوش می تواند به ترکیب فلز فلز پایه نزدیک باشد و خواص مکانیکی به آن برسد یا حتی از آن فراتر رود. فلز پایه

5. بهبود بهره وری جوشکاری و کاهش پاشش:

پوشش الکترود بر افزایش قطرات و کاهش میزان پاشش تأثیر می گذارد. نقطه ذوب پوشش الکترود کمی پایین تر از نقطه جوش هسته است. با این حال ، از آنجا که هسته جوش در مرکز قوس قرار دارد و دما نسبتاً بالا است ، هسته جوش ابتدا ذوب می شود و پوشش کمی دیرتر ذوب می شود. در عین حال ، از آنجا که تلفات فلزی ناشی از پاشش کاهش می یابد ، ضریب رسوب افزایش می یابد و بهره وری جوشکاری نیز بهبود می یابد.